تصویر استاد حیدری ابهری در نمایشگاه کتاب

          استاد حیدری ابهری در نمایشگاه کتاب

غلامرضا حیدری ابهری، در سال 1348 هجری شمسی در تهران به دنیا آمد. تحصیلات دوره ابتدایی و راهنمایی را در همین شهر گذراند. به خاطر علاقه به علوم دینی، تحصیلات دوره دبیرستان را نیمه‌تمام رها کرد و به شهر قم رفت. در مدارس علمیه قم، تحصیل علوم دینی را آغاز کرد و از اساتید بزرگ حوزه از جمله آیات شبیری زنجانی، جوادی آملی، آملی لاریجانی و سید علی اکبر حائری بهره برد. او هم‌زمان با تحصیل، نویسندگی را نیز تجربه کرد. اولین اثر او در سال 1374 منتشر شد. از آن به بعد نیز آثار متنوعی را پدید آورد. البته او چند اثر ادبی، تاریخی و حدیثی را نیز برای بزرگسالان نوشته است. برخی آثار وی را جشنواره‌های مرتبط با کتاب هم برگزیده‌اند. جشنواره کتاب فصل، جشنواره کتاب سال جمهوری اسلامی، جشنواره کتاب سال رضوی، جشنواره کتاب دین از جمله جشنواره‌هایی بوده‌اند که حیدری توانسته از آنها جایزه بگیرد.

این نویسنده، سه سال در مرکز فرهنگ و معارف قرآن به سؤالات کتبی دانش‌آموزان پاسخ می‌داد و چند سالی هم با دارالحدیث همکاری کرده است. غلامرضا حیدری ابهری، 10 سالی هم در نمایشگاه قرآن حضور یافت و به سؤالات دینی کودکان و نوجوانان پاسخ داد که کتاب خداشناسی قرآنی کودکان حاصل همین گفتگوهای رودرروی او با کودکان و نوجوانان است.
آخرین اثر او د مثل دوستی است که در زمینه آموزش آداب معاشرت به کودکان منتشر شده است. موفق‌ترین آثار او، هم کتاب‌هایی است که وی در حوزه توحید و خداشناسی برای کودکان و نوجوانان نوشته است. گفتنی است که بیشتر آثار این نویسنده کودک و نوجوان، به زبان عربی ترجمه شده است. البته برخی آثار او نیز به زبان‌های روسی، انگلیسی، فرانسه، اردو، مالایی، اسپانیایی، آذری و ترکی استانبولی ترجمه شده است.

مصاحبه صمیمانه استاد حیدری ابهری با روابط عمومی جمال

 

برخی دیدگاه‌های فرهنگی نویسنده:

 انتشارات جمال در طول چند سال همکاری، آثار فراوانی را از استاد حیدری ابهری منتشر کرده است که می‌توانید اینجا ببینید.

  • کارهای بزرگ را آدم‌های بزرگ انجام می‌دهند نه سازمان‌های بزرگ.
  • باید دنبال کار درست باشیم نه کار درشت.
  • تا به نیروی انسانی اهمیت ندهیم، طعم پیشرفت را نخواهیم چشید.
  • چاپ حدیث با نشر حدیث متفاوت است. بسیاری از آثار فعلی عرصه کتاب،‌ چاپ حدیث است نه نشر و رساندن درست آن به مخاطب.
  • اگر آدم‌های دردمند به آدم‌های کارمند تبدیل شوند، باید فاتحه فرهنگ را بخوانیم.
  • ما در حوزه بیان معارف دینی به کودکان و نوجوانان هم در شکل و هم در محتوا به تکرار رسیده‌ایم و دلیل آن عدم انس نویسندگان با افکار بزرگان است.
  • دفاع نامقدس از دفاع مقدس، ما را به جایی نخواهد رساند. محدود کردن دفاع بزرگ ملت ایران به حاجی و سیّد، اگر خیانت نباشد، خدمت هم نیست.
  • در تألیف کتاب برای کودکان و نوجوانان بحث‌های انگیزشی باید بر بحث‌های آموزشی مقدم شوند. مثلا کتاب مرتبط با دفاع مقدس، در کنار دادن اطلاعات درباره آن، باید شوق و انگیزه دفاع را هم در مخاطبان بالا ببرد.
  • خدمتگزاران عرصه فرهنگ، باید در کار خود تمرکز کنند. دوره کارهای فرهنگی - اقتصادی به پایان رسیده است؛ با یک دست دو هندوانه نمی‌توان برداشت و ده هندوانه که دیگر هیچ.
  • «بلبل از فیض گل آموخت سخن ورنه نبود / این هم قول و غزل تعبیه در منقارش» تا به شهود حقیقت نرسیم، زبان و قلممان به بلوغ نخواهد رسید.
  • مردم ایران با کتاب‌های دینی قهر نیستند، بلکه با کار نازل دینی مخالفند.
  • عجله کار شیطان است؛ امّا فرصت‌سوزی و سهل انگاری در تولید آثار ممتاز را نیز نباید با دقت و صبر اشتباه گرفت.
  • دوره حرف‌های قشنگ گذشته است؛ اکنون زمان تجربه‌های قشنگ است. تأثیر تألیف یک کتاب خوب، بیش از حرف زدن درباره‌ هزار کتابی است که هنوز نوشته نشده است.
  • رفتار دینی بیش از گفتار دینی اثر دارد. مجموعه‌های فرهنگی که به کارمندان خود ستم می‌کنند، قراردادهای خود را با نویسندگان و هنرمندان یک‌طرفه لغو می‌کنند، حقوق مادی و معنوی دیگران را نادیده می‌گیرند و به هر قیمتی می‌خواهند به اسلام خدمت کنند! خدمتشان بیش از آن که به ترویج دین بینجامد، به بدنام کردن آن منجر خواهد شد.