احادیث کتاب ما فرشته ها
احادیث کتاب ما فرشته ها
کتاب ما فرشته ها با الهام از ده ها حدیث نورانی از اهل بیت(ع) درباره حضور فرشته ها در زندگی آدمی نوشته شده است. به دلیل محدودیت فضای کتاب، متاسفانه از درج این احادیث در آن خودداری کردیم. اکنون برای بهرهمندی نویسندگان و پژوهشگران ادبیات کودک و نوجوان، احادیث مذکور در اختیار همگان قرار میگیرد. احادیث به ترتیب شماره داستانهای کتاب آورده شده است. امید است که سودمند واقع شود.
غلامرضا حیدری ابهری
۱) پیامبر(ص): إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى یُبَاهِی بِمُطْعِمِ الطَّعَامِ الْمَلَائِکَهَ.
خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث، ح ۷۶۴
خداوند متعال، به وجود اطعام کننده بر فرشتگان مباهات میکند.
۲) پیامبر(ص): إِنَّ صَاحِبَ الشِّمَالِ لَیَرْفَعُ الْقَلَمَ سِتَّ سَاعَاتٍ عَنِ الْعَبْدِ الْمُسْلِمِ الْمُخْطِئِ أَوِ الْمُسِیءِ فَإِنْ نَدِمَ وَ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ مِنْهَا أَلْقَاهَا وَ إِلَّا کَتَبَ وَاحِدَهً.
عالم الملائکه الابرار، ص ۴۸
فرشتهی طرف چپ، تا شش ساعت از نوشتن گناه بندهی مسلمان خطاکار خودداری میکند. پس اگر او پشیمان شد و از خدا آمرزش خواست، آن گناه را کنار میگذارد وگرنه یک گناه نوشته میشود.
مَلَکٌ عَلَى یَمِینِکَ عَلَى حَسَنَاتِکَ وَ وَاحِدٌ عَلَى الشِّمَالِ فَإِذَا عَمِلْتَ حَسَنَهً کَتَبَ عَشْراً وَ إِذَا عَمِلْتَ سَیِّئَهً قَالَ الَّذِی عَلَى الشِّمَالِ لِلَّذِی عَلَى الْیَمِینِ أَکْتُبُ قَالَ لَعَلَّهُ یَسْتَغْفِرُ وَ یَتُوبُ فَإِذَا قَالَ ثَلَاثاً قَالَ نَعَمْ اُکْتُبْ.
بحارالانوار، ج ۵، ص ۳۲۴
در طرف راست تو فرشتهای مأمور نوشتن نیکیهای توست و یکی هم در طرف چپ تو قرار دارد. پس آنگاه که کار خوبی میکنی، ده تا برایت مینویسد و آنگاه که کار بدی میکنی، فرشتهی طرف چپ به فرشتهی طرف راست میگوید: آیا بنویسم؟ او میگوید: شاید آمرزش جوید و توبه کند. پس از آن که سه بار این گفت، آخر میگوید: آری، بنویس.
۳) پیامبر(ص): قالَ اللهُ تَعالیٰ: لا یَذکُرُنی عَبدٌ فی نَفسِهِ اِلّا ذَکَرتُه فی مَلَأِ مِن مَلائِکتی، وَ لا یذکُرُنی فی ملأٍ الّا ذَکَرتُه فی الرّفیقِ الاَعلی.
حکمت نامه پیامبر، ح ۸۳۵۴
خداوند متعال فرمود: «هیچ بندهای در {دل} خود مرا یاد نکند، مگر آن که او را در میان جمعی از فرشتگانم یاد میکنم؛ و در میان جمع مرا یاد نکند، مگر آن که او را در رفیق اعلی (نزد خود) یاد میکنم.»
امام باقر یا امام صادق(ع): لَایَکْتُبُ الْمَلَکُ إِلَّا مَا یَسْمَعُ، قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ اذْکُرْ رَبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعاً وَ خِیفَهً»، قَالَ: لَایَعْلَمُ ثَوَابَ ذَلِکَ الذِّکْرِ فِی نَفْسِ الْعَبْدِ غَیْرُ اللَّهِ تَعَالَى.
میزان الحکمه، ح ۶۴۹۰
فرشته ننویسد جز آنچه را که میشود. خدای عز و جل فرموده است، «و پروردگارت را در دل خود از سر تضرع و ترس یاد کن…» (اندازه) ثواب این ذکر درونی بنده را کسی جز خدای تعالی نمیداند.
پیامبر(ص): یَفضُلُ الذِّکرُ الخَفِیُّ الّذی لاتَسمَعُهُ الحَفَظَهُ عَلَی الّذی تَسمعُهُ سَبعینَ ضِعفاً.
میزان الحکمه، ح ۶۴۹۳
ذکر خفی که فرشتگان نگهبان نشنوند، هفتاد بار بهتر است از آن ذکر ی است که آنان بشنوند.
۴) پیامبر(ص): قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى إِنَّ بُیُوتِی فِی الْأَرْضِ الْمَسَاجِدُ تُضِیءُ لِأَهْلِ السَّمَاءِ کَمَا تُضِیءُ النُّجُومُ لِأَهْلِ الْأَرْضِ.
المحاسن، ج ۱، ص ۴۷
خدای تبارک و تعالی فرمود همانا خانههای من در زمین مسجدهایند. آنها برای اهل آسمان نور میدهند همانگونه که ستارگان برای اهل زمین نور میدهند.
۵) امام صادق(ع): مَنْ صَامَ یَوْماً فِی الْحَرِّ فَأَصَابَهُ ظَمَأٌ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ أَلْفَ مَلَکٍ یَمْسَحُونَ وَجْهَهُ وَ یُبَشِّرُونَهُ حَتَّى إِذَا أَفْطَرَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ مَا أَطْیَبَ رِیحَکَ وَ رَوْحَکَ مَلَائِکَتِی اَشْهِدُوا أَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَهُ.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۲۴۷
هرکس یک روز را در گرما روزه بگیرد و تشنه شود، خدا هزار فرشته را مأمور او میکند که به صورتش دست بکشند و او را بشارت دهند. تا آنگاه که افطار میکند، خدای عز و جل میفرماید: چهقدر تو خوشبویی! ای فرشتگان من! گواه باشید که من او را آمرزیدهام.
۶) پیامبر(ص): مَا مِنْ یَوْمٍ إِلَّا وَ مَلَکٌ یُنَادِی فِی الْمَقَابِرِ مَنْ تَغْبِطُونَ فَیَقُولُونَ أَهْلَ الْمَسَاجِدِ یُصَلُّونَ وَ لَا نَقْدِرُ وَ یَصُومُونَ وَ لَا نَقْدِرُ.
هیچ روزی نیست، مگر آن که فرشتهای در گورستانها ندا میدهد: «به حال چه کسی رشک میبرید؟» {مردگان} میگویند: «به حال مسجدیان. آنان، نماز میخوانند؛ ولی ما نمیتوانیم، و روزه میگیرند؛ ولی ما نمیتوانیم.»
۷) امام علی(ع): …فَمَا یَدَعُ شَیْئاً مِنَ الْقَبِیحِ إِلَّا قَارَفَهُ حَتّى یَمْتَدِحَ إِلَى النَّاسِ بِفِعْلِهِ الْقَبِیحِ، فَیَقُولُ الْمَلَائِکَهُ: یَا رَبِّ! هذَا عَبْدُکَ مَا یَدَعُ شَیْئاً إِلَّا رَکِبَهُ، وَ إِنَّا لَنَسْتَحْیِی مِمَّا یَصْنَعُ.
الکافی، ج ۲، ص ۲۷۹
(پس از آنکه خدا بارها گناه بنده را میپوشاند) هیچ کار زشتی نمیماند مگر آنکه بنده انجام میدهد تا آن جا که دوست دارد مردم او را به خاطر کارهای زشتش بستایند. پس فرشتهها میگویند: ای پروردگار ما! این بندهی تو هیچ کاری نمانده که نکرده باشد و ما به خاطر کارهای او احساس شرمندگی میکنیم.
۸) پیامبر(ص): ما مِن رَجُلٍ یَکُونُ بِاَرضٍ قَیٍّ فَیؤذِّنُ بِحَضرَهِ الصَّلاهِ و یُقیمُ الصَّلاهً الّا صَلّی خلفَهُ مِنَ المَلائِکهِ ما لایُری طرفاهُ.
میزان الحکمه، حدیث ۴۴۳
اگر کسی در دشتی باشد و به هنگام نماز اذان بگوید و نماز برپای دارد پشت سر او صفی از فرشتگان که دو سوی آن ناپیداست، به نماز میایستند.
۹) پیامبر(ص): مَا مِنْکُمْ أَحَدٌ یَخْرُجُ مِنْ بَیْتِهِ مُتَطَهِّراً فَیُصَلِّی الصَّلَاهَ فِی الْجَمَاعَهِ مَعَ الْمُسْلِمِینَ ثُمَّ یَقْعُدُ یَنْتَظِرُ الصَّلَاهَ الْأُخْرَى إِلَّا وَ الْمَلَائِکَهُ تَقُولُ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُ اللَّهُمَّ ارْحَمْهُ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۷۴۱۶
هیچ یک از شما نیست که با طهارت از خانهاش بیرون آید و با جماعت مسلمانان نماز بگذارد و سپس به انتظار نمازی دیگر بنشیند، جز این که فرشتگان میگویند: «خدایا! او را بیامرز. خدایا! بر او رحم کن.»
۱۰) پیامبر(ص): مَا مِنْ مُسْلِمٍ یُبْتَلَى فِی جَسَدِهِ إِلَّا قَالَ اللَّهُ (عَزَّ وَ جَلَّ) لِمَلَائِکَتِهِ: اکْتُبُوا لِعَبْدِی أَفْضَلَ مَا کَانَ یَعْمَلُ فِی صِحَّتِهِ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۱۱۰۱۲
هیچ مسلمانی نیست که به گرفتاریای جسمی مبتلا شود، مگر آن که خداوند عز و جل به فرشتگان خویش میفرماید: «برای او پاداش بهترین کارهایی را که در دوران تن درستی انجام میداده است، بنویسید.»
پیامبر(ص): إِذَا ابْتَلَاهُ اللَّهُ بِبَلَاءٍ فِی جَسَدِهِ قَالَ الله: اُکْتُبْ لَهُ صَالِحَ عَمَلِهِ الَّذِی کَانَ یَعْمَلُ فَإِنْ شَفَاهُ غَسَلَهُ وَ طَهَّرَهُ وَ إِنْ قَبَضَهُ غَفَرَ لَهُ وَ رَحِمَهُ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۱۱۰۱۳
اگر خداوند، بندهی مسلمان را به بلایی در جسمش گرفتار سازد، {به فرشته} میفرماید: «برای او عمل صالحی را که پیشتر انجام میداده است، بنویس.» پس خداوند، اگر او را شفا دهد، او را میشوید و پاک میسازد و اگر جانش را بستاند، وی را میآمرزد و رحمت میکند.
۱۱) قرآن کریم: إِذْ یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیان عَنِ الْیَمِینِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعِید.
سورهی ق، آیهی ۱۷
یاد کن زمانی را که آن دو فرشتهی دریافت کننده، اعمال آدمی را دریافت میکنند. یکی از آنها به جانب راست و دیگری به جانب چپ او نشستهاند.
۱۲) پیامبر(ص): إِذَا وُضِعَتِ الْمَائِدَهُ حَفَّهَا أَرْبَعَهُ آلافِ مْلَکٍ فَإِذَا قَالَ الْعَبْدُ بِسْمِ اللَّهِ قَالَتِ الْمَلَائِکَهُ بَارَکَ اللَّهُ لَکُمْ فِی طَعَامِکُمْ ثُمَّ یَقُولُونَ لِلشَّیْطَانِ اخْرُجْ یَا فَاسِقُ لَا سُلْطَانَ لَکَ عَلَیْهِم.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۴۵۰۷
هرگاه سفره نهاده میشود، چهار هزار فرشته در اطراف آن گرد میآیند. چون بنده بگوید: «بسم الله» فرشتگان میگویند: «خداوند، به غذایتان برکت دهد!» سپس به شیطان میگویند: «ای فاسق! بیرون شو. تو به آنان راه تسلّطی ندارند.»
۱۳) پیامبر(ص): مَن راعَ مُؤمناً لعنته المَلائِکهُ.
کنز العمال، حدیث ۴۳۷۳۰
هرکس مؤمنی را بترساند، فرشتگان لعنتش میکنند.
۱۴) پیامبر(ص): إِذَا وُضِعَتِ الْمَائِدَهُ حَفَّهَا أَرْبَعَهُ آلاف مْلَکٍ … فَإِذَا فَرَغُوا و قَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ قَالَتِ الْمَلَائِکَهُ قَوْمٌ قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ فَأَدَّوْا شُکْرَ رَبِّهِم.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۱۱۳۴۲
هرگاه سفره نهاده میشود، چهار هزار فرشته آن را درمیان میگیرند… و آنگاه که اهل سفره از غذا خوردن دست میکشند و «الحمدلله» میگویند، فرشتگان میگویند: «خداوند به این عدّه، نعمت داد و آنها شکر پروردگارشان را به جای آوردند.»
۱۵) پیامبر(ص): لِلمُصَلّی حُبُّ المَلائِکَهِ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۴۲۷۴
برای نمازگزار، دوستی فرشتگان است.
پیامبر(ص): إِذَا قَامَ الْعَبْدُ الْمُؤْمِنُ فِی صَلَاتِهِ … وَ الْمَلَائِکَهُ تَحُفُّهُ مِنْ حَوْلِهِ إِلَى أُفُقِ السَّمَاءِ وَ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکاً قَائِماً عَلَى رَأْسِهِ یَقُولُ لَهُ أَیُّهَا الْمُصَلِّی لَوْ تَعْلَمُ مَنْ یَنْظُرُ إِلَیْکَ وَ مَنْ تُنَاجِی مَا الْتَفَتَّ وَ لَا زُلْتَ مِنْ مَوْضِعِکَ أَبَداً.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۷۵۵۸
هنگامی که بندهی مؤمن در نمازش میایستد …. و فرشتگان، اطرافش را تا کرانهی آسمان میگیرند و خدا فرشتهای را بر بالای سرش میگمارد که به او میگوید: «ای نمازگزار! اگر میدانستی چه کسی به تو مینگرد و با چه کسی مناجات میکنی، روی نمیگرداندی و هرگز از این جا نمیرفتی.»
پیامبر(ص):لا تَزالُ المَلٰائِکَهُ تُصَلِّی عَلَی العَبدِ مٰادامَ فِی مُصَلّاهُ الَّذیٖ یُصَلّیٖ فیٖهِ مٰا لَم یقُم اُو یُحدِث، تَقُولُ: اَللّهُمَّ اغفِرِ لَهُ، اَللّٰهُمَّ ارحَمهُ.
حکمت نامهی پیامبر(ص)، حدیث ۷۵۶۲
فرشتگان، پیوسته بر بنده درود میفرستند، تا آنگاه که در نمازگاهش نماز میخواند و برنخاسته یا حَدَثی از او سرنزده، فرشتگان میگویند: خدایا! او را بیامرز و بر او رحمت آور.»
۱۶) پیامبر(ص): إنَّ اللَّهَ تَعالىٰ یُباهِی بِالشّٰابِّ العٰابِد المَلاٰئِکَهَ، یقُولُ أُنْظُرُوا إِلىٰ عَبدی! تَرکَ شَهوَتَه مِن أَجلی.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۵۴۴۲
خداوند متعال، به جوان عبادت پیشه، نزد فرشتگان افتخار میکند، در حالی که میفرماید: «بندهام را بنگرید. برای من، خواستههای نفس خود را کنار نهاده است.»
۱۷) امام صادق(ع): إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَمُرُّ بِالْمُؤْمِنِینَ فَیُسَلِّمُ عَلَیْهِمْ فَتَرُدُّ الْمَلَائِکَهُ سَلَامٌ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّه و بَرَکاتُهُ.
جامع الاحادیث، ج ۲۰، ص ۱۰۸
مؤمن، بر گروهی از مؤمنان میگذرد و به آنان سلام میکند و فرشتگان در جوابش میگویند: سلام علیک و رحمه الله و برکاته.
۱۸) پیامبر(ص): انَّ اَهلَ السَّماءِ لا یَسمَعُونَ شَیئاً مِن اَهلِ الاَرضِ اِلَّا الاَذانَ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۷۲۲۸
اهل آسمان از اهل زمین، چیزی جز {بانگ} اذان نمیشنوند.
پیامبر(ص): إِنَّ الْمَلَائِکَهَ إِذَا سَمِعُوا الْأَذَانَ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ قَالُوا هَذِهِ أَصْوَاتُ أُمَّهِ مُحَمَّدٍ بِتَوْحِیدِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِأُمَّهِ مُحَمَّدٍ حَتَّى یَفْرُغُوا مِنْ تِلْکَ الصَّلَاهِ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۷۲۲۹
فرشتگان هرگاه بانگ اذان اهل زمین را بشنوند، میگویند: این {صداها}، صدای امّت محمّد است که به توحید خدای عز و جل بلند است و برای امّت محمّد، تا زمانی که آن نماز را تمام کنند، پیوسته آمرزش میطلبند.
۱۹) پیامبر(ص): مَنْ کَتَبَ فَضِیلَهً مِنْ فَضَائِلِهِ لَمْ تَزَلِ الْمَلَائِکَهُ یَسْتَغْفِرُونَ لَهُ مَا بَقِیَ لِتِلْکَ الْکِتَابَهِ رَسْمٌ.
بحارالانوار، ج ۲۶، ص ۲۲۹
هرکس فضیلتی از فضایل علی را بنویسد، تا آنگاه که اثری از آن نوشته باقی است، فرشتگان پیوسته برایش آمرزش میجویند.
۲۰) پیامبر(ص): مَنْ سَرَّجَ فِی مَسْجِدٍ مِنْ مَسَاجِدِ اللَّهِ لَمْ تَزَلِ الْمَلَائِکَهُ وَ حَمَلَهُ الْعَرْشِ یُسَبِّحُونَ لَهُ مَا دَامَ فِی ذَلِکَ الْمَسْجِدِ ضَوْءٌ مِنْ ذَلِکَ السِّرَاجِ.
المحاسن، ج ۱، ص ۵۷
هرکس در یکی از مساجد خدا، چراغی برافروزد، فرشتگان و حاملان عرش، تا زمانی که نوری از آن چراغ در آن مسجد باشد، به جای او تسبیح خدا میگویند.
۲۱) امام صادق(ع): إِنَّ الْمَیِّتَ إِذَا مَاتَ بَعَثَ اللَّهُ مَلَکاً إِلَى أَوْجَعِ أَهْلِهِ فَمَسَحَ عَلَى قَلْبِهِ فَأَنْسَاهُ لَوْعَهَ الْحُزْنِ.
الکافی، ج ۳، ص ۲۲۷
آن گاه که مردهای میمیرد، خدا فرشتهای را نزد داغدارترین فرد خانوادهی وی میفرستد تا قلب او را نوازش کند و بدین وسیله، سوزش غم را از یاد او ببرد.
۲۲) پیامبر(ص): اِنَّ مَلَکاً مُوَکَّلٌ بِالقُرآنِ فَمَن قَرَأً فیهِ شَیئاً لَم یُقَوّمَهُ قَوَّمَهُ المَلَکُ وَ رَفَعَهُ.
کنز العمال، حدیث ۲۲۸۲
فرشتهای مأمور قرآن است که اگر کسی قسمتی از قرآن را بخواند و غلط بخواند، آن فرشته، غلط را درست میکند و بعد بالا میبرد.
۲۳) امام صادق(ع): إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا صَلَّى ثُمَّ سَجَدَ سَجْدَه الشُّکْرِ فَتَحَ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى الْحِجَابَ بَیْنَ الْعَبْدِ وَ بَیْنَ الْمَلَائِکَهِ فَیَقُولُ یَا مَلَائِکَتِی انْظُرُوا إِلَى عَبْدِی أَدَّى فَرْضِی وَ أَتَمَّ عَهْدِی ثُمَّ سَجَدَ لِی شُکْراً عَلَى مَا أَنْعَمْتُ بِهِ عَلَیْهِ … أَشْکُرُ لَهُ کَمَا شَکَرَ لِی وَ أُقْبِلُ إِلَیْهِ بِفَضْلِی وَ أُرِیهِ وَجْهِی.
بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۲۰۵
بنده آن گاه که نماز میگذارد و سپس سجدهی شکر انجام میدهد، پروردگار متعال، بین او و فرشتهها پرده را کنار میزند و میگوید: ای فرشتگان من! به این بندهام بنگرید که واجب مرا ادا کرده و عهد مرا انجام داده و سپس به خاطر نعمتهایی که به او عطا کرده بودم، سجدهی شکر انجام داد… من نیز همان گونه که او از من شکرگزاری کرد، از او قدردانی میکنم و با فضل و عنایتم به او روی میآورم و چهرهام را به او نشان میدهم.
۲۴) امام علی(ع): انَّ العَبدَ اِذا مَاتَ قالَتِ المَلائِکَهُ مَا قدَّمَ و قالَ النّاسُ مَا اَخَّرَ.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۱۱۵
آنگاه که بنده میمیرد، فرشتهها میگویند: چه پیش فرستاد و مردم میگویند: چه برجای گذاشت.
۲۵) پیامبر(ص): مَنْ جَلَسَ فِی مُصَلَّاهُ ثَانِیاً رِجْلَیْهِ یَذْکُرُ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى وَکَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَلَکاً یَقُولُ ازْدَدْ شَرَفاً تُکْتَبُ لَکَ الْحَسَنَاتُ وَ تُمْحَى عَنْکَ السَّیِّئَاتُ وَ تُبْنَى لَکَ الدَّرَجَاتُ حَتَّى یَنْصَرِفَ.
دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۱۶۵
هرکس در محل نماز خود، بدون آن که پای خود را دراز کند، به ذکر خدای متعال مشغول گردد، خدای عز و جل، فرشتهای را مأمور وی میسازد که برود به وی بگوید: شرافتت را زیاد کن که حسناتی برایت نوشته میشود و گناهانی از تو پاک میگردد و درجاتی برایت ساخته میشود.
۲۶) امام صادق(ع): اِنَّ للّهِ مَلَکاً یَکتُبُ شَرَفَ الوُضُوءَ کَما یَکتُبُ عُدوانَهُ.
الکافی، ج ۳، ص ۲۲
خدا فرشتهای دارد که اسراف در وضو را مینویسد همان گونه که اشتباه بودن و نادرست بودن آن را {وقتی کسی غلط وضو بگیرد،} مینویسد.
۲۷) پیامبر(ص): إِذَا لَقِیَ أَحَدُکُمْ أَخَاهُ فَلْیُسَلِّمْ وَ لْیُصَافِحْهُ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَکْرَمَ بِذَلِکَ الْمَلَائِکَهَ فَاصْنَعُوا صُنْعَ الْمَلَائِکَه.
بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۲۸
هرگاه یکی از شما برادرش را دید به او سلام کند و با او دست بدهد؛ زیرا خدای عز و جل با همین کار فرشتگان را گرامی داشته است. پس شما هم کار فرشتهها را بکنید.
۲۸) امام صادق(ع): إِنَّ الْعَبْدَ لَیَمْشِی فِی حَاجَهِ أَخِیهِ الْمُؤْمِنِ فَیُوَکِّلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَلَکَیْنِ وَاحِداً عَنْ یَمِینِهِ وَ آخَرَ عَنْ شِمَالِهِ یَسْتَغْفِرَانِ لَهُ رَبَّهُ وَ یَدْعُوَانِ بِقَضَاءِ حَاجَتِهِ.
میزان الحکمه، حدیث ۴۴۵۷
زمانی که بنده برای برطرف ساختن نیاز برادر مؤمن خود قدام برمیدارد، خدای عزوجل دو فرشته را، یکی در سمت راست او و دیگری در سمت چپش، بر وی بگمارد که از پروردگارش برای او آمرزش طلبند و برای روا شدن حاجتش دعا کنند.
۲۹) پیامبر(ص): انَّ اللهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی الصُّفُوفِ المتَقدّمهِ.
کنزالعمال، حدیث ۲۰۶۲۱
خدا و فرشتگان او بر صفهای جلویی درود میفرستند.
۳۰) پیامبر(ص): إِذَا عَطَسَ الْمَرْءُ الْمُسْلِمُ ثُمَّ سَکَتَ لِعِلَّهٍ تَکُونُ بِهِ قَالَتِ الْمَلَائِکَهُ عَنْهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ فَإِنْ قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ قَالَتِ الْمَلَائِکَهُ یَغْفِرُ اللَّهُ لَکَ.
بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۵۳
هرگاه مسلمانی عطسه کند و به خاطر بیماریاش سکوت کند، فرشتهها به جای او میگویند: الحمدلله ربّ العالمین. پس اگر بگوید الحمدلله ربّ العالمین فرشتهها میگویند: خدا گناهان تو را ببخشد.
۳۱) پیامبر(ص): مَا مِنْ صَبَاحٍ إِلَّا وَ مَلَکَانِ یُنَادِیَانِ یَقُولَانِ یَا بَاغِیَ الْخَیْرِ هَلُمَّ وَ یَا بَاغِیَ الشَّرِّ انْتَهِ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۷۹۲۶
هیچ بامدادی نیست، مگر آن که دو فرشته بانگ برمیآورند و میگویند: «ای جویای خوبی! بجُنب. ای جویای بدی! باز ایست.»
۳۲) پیامبر(ص): صَلاهُ اللَّیلِ مَرضاهٌ لِلرَّبِّ و حُبُّ الْمَلائِکهِ و…
نماز شب، باعث خشنودی خدات و دوستی فرشتهها میشود و…
حکمت نامهی پیامبر، ح ۳۸۳
پیامبر(ص): إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا تَخَلَّى بِسَیِّدِهِ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ وَ نَاجَاهُ … یَقُولُ جَلَّ جَلَالُهُ لِمَلَائِکَتِهِ یَا مَلَائِکَتِی انْظُرُوا إِلَى عَبْدِی قَدْ تَخَلَّى بِی فِی جَوْفِ هَذَا اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ وَ الْبَطَّالُونَ لَاهُونَ وَ الْغَافِلُونَ نِیَامٌ اَشْهِدُوا أَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَهُ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۳۸۴
بنده هرگاه در دلِ شب تار، با سرورش خلوت کند و به راز و نیاز با او بپردازد… آنگاه خدا به فرشتگانش میفرماید: «ای فرشتگان من! به بندهام بنگرید که در دل شب تار – که هرزهگران به لهو، سرگرماند و غافلان خفتهاند – با من خلوت کرده است. گواه باشید که من او را آمرزیدم.»
۳۳) امام علی(ع): مَنْ قَرَأَ التَّوْحِیدَ حِینَ یَأْخُذُ مَضْجَعَهُ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ أَلْفَ مَلَکٍ یَحْرُسُونَهُ.
بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۷۹
هرکس در رختخواب سورهی توحید را بخواند، خدا هزار فرشته را میگمارد که از او مراقبت کنند.
۳۴) امام صادق(ع): إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَهٍ مُنَادِیاً یُنَادِی مَهْلًا مَهْلًا عِبَادَ اللَّهِ عَنْ مَعَاصِی اللَّه.
بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۳۸۱
هر شبانهروزی خدا را فرشتهای است که فریاد میزند: ای بندگان خدا! از نافرمانی خدا بپرهیزید، بپرهیزید.
۳۵) پیامبر(ص): انَّ المَلائِکَهَ تَرفَعُ العالِمَ و تَخفِضُ اَجنِحَتَها وَ تستغفِرُ لَهُ.
حکمت نامهی پیامبر، ح۷۵۴
فرشتگان، دانشمند را بالا میکشند و بالهای خود را {برای او} پایین میآورند و برایش آمرزش میطلبند.
۳۶) پیامبر(ص): مَنِ استَفتَحَ اَوَّلَ نَهارَه بِخَیرٍ و خَتَمهُ بِخَیرٍ، قالَ اللهُ لِملائکَتِهِ: لا تکتُبوا عَلَیهِ ما بَینَ ذلِکَ مِنَ الذُّنُوبِ.
حکمتنامهی پیامبر، ح ۶۳۶۷
هرکس آغاز روز خود را با خیر شروع کند و با خیر به پایانش برد، خداوند به فرشتگان خود میفرماید: «گناهانی را که در این بین انجام داده است، برای او ننویسید.»
۳۷) پیامبر(ص): اِنَّ المَلائِکَهَ تَتَأذّیٰ مِمّا یَتَأَذّی عَنهُ الاِنسان.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۱۱۱۷۸
آنچه (بوی بد) انسان را بیازارد، فرشتگان را نیز آزار میدهد.
۳۸) پیامبر(ص): اِنَّ البَیتَ الّذی یُقرَأُ فیهِ القُرآنُ یَتَّسعُ عَلی اَهلِهِ وَ یَکثُر خَیرُهُ و تَحضُرُهُ المَلائِکهُ و تَهجُرُه الشَیاطینُ.
حکمتنامهی پیامبر، ح ۱۰۴۰۹
خانهای که قرآن در آن خوانده شود، بر ساکنانش گشاده میگردد و خیرش فراوان میشود و فرشتگان در آن حضور مییابند و شیطانها از آن دوری میگزینند.
پیامبر(ص): إِنَّ الْبَیْتَ إِذَا کَثُرَ فِیهِ تِلَاوَهُ الْقُرْآنِ کَثُرَ خَیْرُهُ وَ اتَّسَعَ أَهْلُهُ وَ أَضَاءَ لِأَهْلِ السَّمَاءِ کَمَا تُضِیءُ نُجُومُ السَّمَاءِ لِأَهْلِ الدُّنْیَا.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۱۰۴۱۰
هرگاه در خانهای بسیار قرآن تلاوت شود، خیرش فراوان میگردد و ساکنانش از گشایش بهره مییابند و برای آسمانیان نور میپراکند، همان گونه که ستارگان آسمان به ساکنان دنیا نور میبخشند.
۳۹) پیامبر(ص): اَیُّما مُؤْمِنٍ یُحِبُّ الاَکْلَ مَعَ الاَولادِ، نَادَاهُ مَلَکٌ مِنْ تَحْتِ الْعَرْشِ یَا عَبْدَ اللَّهِ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ الذُّنُوبَ کُلَّهَا.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۱۱۲۷۸
هر مؤمنی که غذا خوردن با فرزندانش را دوست داشته باشد، فرشتهای از پایین عرش، ندا میدهد: «ای بندهی خدا! عمل را از سر گیر؛ زیرا خداوند، همهی گناهان تو را آمرزید.»
۴۰) پیامبر(ص): اِذا دَخَلَ اَحَدُکُم بَیتَه فَلیُسَلِّم؛ فَاِنَّهُ یَنزِلُهُ البَرَکهُ و تَأْنَسُهُ المَلائِکَهُ.
خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث، ح ۷۶۶
هرگاه یکی از شما وارد خانهی خود میشود، سلام دهد؛ چرا که برکت میآورد و فرشتگان با آن مأنوس میشوند.
۴۱) امام باقر(ع): أَسْرَعُ الدُّعَاءِ نُجْحاً لِلْإِجَابَهِ دُعَاءُ الْأَخِ لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیْبِ یَبْدَأُ بِالدُّعَاءِ لِأَخِیهِ فَیَقُولُ لَهُ مَلَکٌ مُوَکَّلٌ بِهِ آمِینَ وَ لَکَ مِثْلَاهُ.
نهج الدّعا، ح ۱۱۳۰
سریعترین دعا در اجابت، دعای برادر {دینی} برای برادرش در غیاب اوست. همین که برای برادرش شروع به دعا کرد، فرشتهای که به او گماشته شده است، میگوید: «آمین، تو را نیز دو چندان آن، باد.»
پیامبر(ص): دَعوَهُ الرَّجُلِ لِاَخیه بِظَهر الغَیبِ تَعدِلُ سبعینَ دَعوَهً مُستَجابهً، وَ یُوکِّلُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِها مَلَکاً یَقُولُ: آمینَ آمینَ و لَکَ مثلَ ما دَعَوتَ.
نهج الدعاء، ح ۱۱۲۴.
دعای آدمی برای برادرش در پشت سر او، برابر هفتاد دعای اجابت شده است، و خداوند عز و جل برای دعایش فرشتهای میگمارد که بگوید: «آمین، آمین! و برای خودت نیز همانند آن باد!»
۴۲) امام صادق(ع): مَا اجْتَمَعَ ثَلَاثَهٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فَصَاعِداً إِلَّا حَضَرَ مِنَ الْمَلَائِکَهِ مِثْلُهُمْ فَإِنْ دَعَوْا بِخَیْرٍ أَمَّنُوا وَ إِنِ اسْتَعَاذُوا مِنْ شَرٍّ دَعَوُا اللَّهَ لِیَصْرِفَهُ عَنْهُمْ وَ إِنْ سَأَلُوا حَاجَهً تَشَفَّعُوا إِلَى اللَّهِ وَ سَأَلُوهُ قَضَاءَهَا.
نهج الدعاء، ح ۸۹۸
هیچگاه سه مؤمن به بالا گرد هم نمیآیند، مگر آن که به همان تعداد، فرشته {در جمع آنان} حاضر میشوند و اگر آنها دعای خیر کنند، آن فرشتگان «آمین» میگویند و اگر از شرّی {به خدا} پناه جویند، آنان نیز دعا میکنند تا خداوند، آن شر را از ایشان بگرداند و اگر حاجتی درخواست کنند، آن فرشتگان، نزد خداوند شفاعت مینمایند و برآوردن آن حاجت را از او میخواهند.
پیامبر(ص): مَا قَعَدَ عِدَّهٌ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ یَذْکُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَعَدَ مَعَهُمْ عِدَّهٌ مِنَ الْمَلَائِکَهِ.
میزان الحمکه، ح ۲۳۸۷
هرگاه تعدادی از زمینیان انجمن ذکر خدا بر پا کنند، تعدادی از فرشتگان نیز در کنار آنها مینشینند.
امام علی(ع): اِجتَمِعُوا و تذاکَرُ تَحُفُّ بِکُمُ المَلائِکَهُ.
جامع الاحادیث، ج ۲۰، ص ۱۸۱
گرد هم آیید و به گفتگوی دینی با هم بپردازید تا فرشتهها شما را در بر گیرند.
۴۳) امام صادق (ع): إِنَّهُ لَیَهْبِطُ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ فِی کُلِّ لَیْلَهٍ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ فَیَأْتُونَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ فَیَطُوفُونَ بِهِ ثُمَّ یَأْتُونَ رَسُولَ اللَّهِ ثُمَّ یَأْتُونَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِین فَیُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ ثُمَّ یَأْتُونَ الْحُسَیْنَ فَیُقِیمُونَ عِنْدَهُ فَإِذَا کَانَ السَّحَرُ وُضِعَ لَهُمْ مِعْرَاجٌ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ لَا یَعُودُونَ أَبَداً.
بحارالانوار، ج ۵۶، ص ۱۷۵
در هر شب و در هر روز هفتاد هزار فرشته فرود میآیند و نزد کعبه میروند و دور آن میگردند. سپس نزد پیامبر(ص) میروند. آنگاه نزد امیرمؤمنان میروند و به او سلام میکنند. سپس نزد امام حسین میروند و کنارش میمانند و سحرگاه، نردبانی به سوی آسمان برایشان نهاده میشود و میروند و دیگر هرگز بازنمیگردند.
۴۴) پیامبر(ص): مَنْ کَسَاهُ ثَوْباً کَسَاهُ اللَّهُ مِنَ الْإِسْتَبْرَقِ وَ الْحَرِیرِ، وَ صَلَّى عَلَیْهِ الْمَلَائِکَهُ مَا بَقِیَ فِی ذَلِکَ الثَّوْبِ سِلْکٌ.
بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۸۳
هرکس بر مؤمنی لباسی بپوشاند، خدا بر او لباسی از استبرق و حریر خواهد پوشاند و تا آنگاه که یک نخ از آن لباس مانده باشد، فرشتگان بر وی درود میفرستند.
۴۵) امام کاظم(ع): اِذَا ماتَ المُؤمِنُ بَکَت عَلَیهِ المَلائِکَهُ.
بحارالانوار، ج ۷۹، ص ۱۷۷
آنگاه که مؤمن میمیرد، فرشتگان بر او میگریند.
۴۶) پیامبر(ص): مَنْ قَادَ ضَرِیراً إِلَى مَسْجِدِهِ أَوْ إِلَى مَنْزِلِهِ أَوْ إِلَى حَاجَهٍ مِنْ حَوَائِجِهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ قَدَمٍ رَفَعَهَا وَ وَضَعَهَا عِتْقَ رَقَبَهٍ وَ صَلَّتْ عَلَیْهِ الْمَلَائِکَهُ حَتَّى یُفَارِقَهُ.
بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۳۶۸
هرکس نابینایی را تا مسجد یا منزلش یا برای کاری همراهی کند، به خاطر هر گامی که برمیدارد و میگذارد، خدا ثواب آزاد کردن یک بنده را برایش مینویسد و تا زمان جدا شدن از آن نابینا هم فرشتهها بر او درود میفرستند.
۴۷) امام صادق(ع): مَنْ زَارَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَارِفاً بِحَقِّهِ، غَیْرَ مُتَجَبِّرٍ، وَ لَا مُتَکَبِّر… اسْتَقْبَلَتْهُ الْمَلَائِکَهُ، فَإِذَا انْصَرَفَ شَیَّعَتْهُ إِلَى مَنْزِلِهِ، فَإِنْ مَرِضَ عَادُوه…
بحارالانوار، ج ۵۶، ص ۱۷۶
هرکس امیرمؤمنان را با معرفت به حق او و بدون سرکشی و تکبر زیارت کند… فرشتهها به استقبالش میروند و هنگام بازگشت تا خانهاش بدرقهاش میکنند و اگر بیمار شود، به عیادتش میروند…
۴۸) پیامبر(ص): مَن اَکثَرَ الدُّعاءَ قالَتِ المَلائِکَهُ: صَوتٌ معرّوفٌ وَ دُعاءٌ مُستجابٌ وَ حاجهٌ مَقضیَّهٌ.
نهج الدعاء، ح ۷
هرکه بسیار دعا کند، فرشتگان میگویند: این، صدایی آشنا و دعایی است که پذیرفته میشود و حاجتی است که برآورده میشود.
۴۹) پیامبر(ص): إِذَا خَرَجَ الرَّجُلُ مِنْ بَیْتِهِ فَقَالَ: (بِسْمِ اللَّهِ) قَالَتِ الْمَلَائِکَهُ لَهُ: سَلِمْتَ.
بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۱۶۸
آنگاه که کسی از خانه بیرون میآید و بسم الله میگوید، فرشتگان به او میگویند: «در امن و امانی».
۵۰) پیامبر(ص): ما مِن اَحَدٍ الّا عَلی بابِهِ مَلَکانِ، فاِذا خَرَجَ قَالا: اُغْدُ عَالِماً أَوْ مُتَعَلِّماً وَ لَا تَکُنِ الثَّالِثَ.
حکمت نامهی پیامبر(ص)، ح ۳۴۵
درِ خانهی هرکسی، دو فرشته ایستادهاند که هنگام بیرون آمدنش به وی میگویند: «یا دانشمند باش یا دانشجو و سوّمی مباش.»
۵۱) پیامبر(ص): اِذا اَحَبَّ اللهُ عبداً قَذَفَ حُبَّهُ فِی قُلوبِ المَلائِکَهِ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۱۹۱۰
آنگاه که خدا بندهای را دوست میدارد، محبّت او را در دل فرشتگان میافکند.
۵۲) پیامبر(ص): اِذا کَذِبَ العبدُ تَباعَدَ المَلکُ عَنهُ مَیلاً، من نَتنِ ما جاءَ بِهِ.
حکمت نامهی پیامبر(ص)، ح ۶۹۶۳
هرگاه بنده دروغ بگوید، از بوی گندی که پدید آورده است، فرشته از او یک میل دور میشود.
۵۳) پیامبر(ص): : مَا مِنْ بَیْتٍ فِیهِ الْبَنَاتُ إِلَّا نَزَلَتْ کُلَّ یَوْمٍ عَلَیْهِ اثْنَتَا عَشْرَهَ بَرَکَهً وَ رَحْمَهً مِنَ السَّمَاءِ وَ لَا یَنْقَطِعُ زِیَارَهُ الْمَلَائِکَهِ مِنْ ذَلِکَ الْبَیْتِ یَکْتُبُونَ لِأَبِیهِمْ کُلَّ یَوْمٍ وَ لَیْلَهٍ عِبَادَهَ سَنَهٍ.
حکمت نامهی پیامبر(ص)، ح ۴۲۴۵
هیچ خانهای نیست که در آن، دختران باشند، مگر آن که هر روز از آسمان بر آن، دوازده برکت و رحمت فرود آید و دیدار فرشتگان از آن خانه قطع نمیشود {ضمن آن که} برای پدر آنان، هر شب و روز، عبادت یک سال را مینویسند.
۵۴) پیامبر(ص): مَنِ اسْتَاکَ کُلَّ یَوْمٍ مَرَّتَینِ… تُصَافِحُهُ الْمَلَائِکَهُ … وَ تُشَیِّعُهُ الْمَلَائِکَهُ عِنْدَ خُرُوجِهِ مِنَ الْبَیْتِ وَ تَسْتَغْفِرُ لَهُ حَمَلَهُ الْعَرْشِ وَ الْکَرُوبِیُّونَ.
بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۱۳۸
هرکس روزی دوبار مسواک بزند، فرشتهها با او دست میدهند و هنگام بیرون آمدن از خانه همراهیاش میکنند و حاملان عرش و کروبیان برای او آمرزش میطلبند.
۵۵) امام عسکری(ع): مَنْ رَضِیَ بِدُونِ الشَّرَفِ مِنَ الْمَجْلِسِ لَمْ یَزَلِ اللَّهُ وَ مَلَائِکَتُهُ یُصَلُّونَ عَلَیْهِ حَتَّى یَقُومَ.
میزان الحکمه، ح ۲۳۶۷
هرکس به جایی کمتر از صدر مجلس رضایت دهد، تا زمانی که برخیزد، خدا و فرشتگانش بر او درود میفرستند.
۵۶) پیامبر(ص): کُلُّ بَیْتٍ لَا یَدْخُلُ فِیهِ الضَّیْفُ لَا یَدْخُلُهُ الْمَلَائِکَهُ.
میزان الحکمه، ح ۱۱۱۰۵
هر خانهای که مهمان به آن وارد نشود، فرشتگان واردش نمیشوند.
۵۷) امام صادق(ع): مَنْ عَادَ مَرِیضاً شَیَّعَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ یَسْتَغْفِرُونَ لَهُ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِهِ.
میزان الحکمه، ح ۱۸۸۰۴
هرکس به عیادت بیماری برود، هفتاد هزار فرشته او را مشایعت میکنند و برایش آمرزش میطلبند تا آنگاه که به منزل خود برگردد.
۵۸) پیامبر(ص): إِذَا قَالَ الْعَبْدُ عِنْدَ مَنَامِهِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ یَقُولُ اللَّهُ یَا مَلَائِکَتی اکْتُبُوا بِالْحَسَنَاتِ نَفَسَهُ إِلَى الصَّبَاحِ.
نهج الذکر، ج ۱، ح ۶۱۶
هرگاه بنده در هنگام خوابیدن بگوید: «بسم الله الرحمن الرحیم» خدا میفرماید: «فرشتگان من! نفسهای او را تا صبح، ثواب بنویسید.»
۵۹) پیامبر(ص): مَا مِنْ صَلَاهٍ یَحْضُرُ وَقْتُهَا إِلَّا نَادَى مَلَکٌ بَیْنَ یَدَیِ النَّاسِ أَیُّهَا النَّاسُ قُومُوا إِلَى نِیرَانِکُمُ الَّتِی أَوْقَدْتُمُوهَا عَلَى ظُهُورِکُمْ فَأَطْفِئُوهَا بِصَلَاتِکُم.
من لایحضره الفقیه، ج ۱، ح ۶۲۴
هیچ نمازی نیست که وقتش برسد مگر آن که فرشتهای در بین مردم ندا میدهد: ای مردم! برخیزید به سوی آتشهایی که بر پشت خود افروختهاید و آنها را با نماز خود خاموش سازید.
۶۰) پیامبر(ص): یَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى یُعْطِیکَ مَا دُمْتَ جَالِساً فِی الْمَسْجِدِ بِکُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّسْتَ فِیهِ دَرَجَهً فِی الْجَنَّهِ وَ تُصَلِّی عَلَیْکَ الْمَلَائِکَهُ…
میزان الحکمه، ح ۸۳۰۳
ای ابوذر! تا زمانی که در مسجد نشستهای، خدای متعال به تعداد هر نفسی که میکشی، یک درجه در بهشت به تو میدهد و فرشتگان بر تو درود میفرستند…
۶۱) پیامبر(ص): مَنْ أَکَلَ الْحَلَالَ قَامَ عَلَى رَأْسِهِ مَلَکٌ یَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّى یَفْرُغَ مِنْ أَکْلِهِ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۱۱۰۹۵
هرکه غذای حلال بخورَد، فرشتهای بالای سرش میایستد و تا آنگاه که از خوردن فراغت یابد، برای او طلب آمرزش میکند.
۶۲) پیامبر(ص): مَن باعَ عَیباً لَم یُبَیِّنهُ لَم یَزَل فی مَقتِ اللَّهِ وَ لَم تَزَلِ المَلائکهُ تَلعَنهُ.
میزان الحکمه، ح ۱۴۹۶۶
هرکس کالای معیوبی را بفروشد بدون آن که عیبش را به خریدار گفته باشد، همواره در خشم خدا باشد و فرشتگان پیوسته نفرینش کنند.
۶۳) پیامبر(ص): مَن اشارَ الی اَخیهِ بحدیدَهٍ فَاِنَّ المَلائِکَهَ تَلَعَنُه، حَتّی وَ اِن کانَ اَخاهُ لِاَبیهِ وَ اُمّهِ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۶۴۳۰
هرکس به برادرش با آهنی (تیغ و شمشیر و…) اشاره کند، فرشتگان، او را لعنت میکنند، حتی اگر برادر تنیِ او باشد.
پیامبر(ص): مَنْ أَشَارَ إِلَى أَخِیهِ الْمُسْلِمِ بِسِلَاحِهِ لَعَنَتْهُ الْمَلَائِکَهُ حَتَّى یُنَحِّیَهُ عَنْهُ.
مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۱۴۸
هرکس سلاح خود را به طرف برادر مسلمانش بگیرد، تا آن را برنگرداند، فرشتهها لعنتش میکنند.
۶۴) پیامبر(ص): إِنَّ لِلَّهِ مَلَکَیْنِ یُنَاجِی أَحَدُهُمَا الْآخَرَ وَ یَقُولُ اللَّهُمَّ احْفَظِ الْبَارِّینَ بِعِصْمَتِکَ وَ الْآخَرُ یَقُولُ اللَّهُمَّ أَهْلِکِ الْعَاقِّینِ بِغَضَبِکَ.
جامع الاحادیث، ح ۳۹۸۴۱
خدا دو فرشته دارد که یکی با دیگری نجوا میکند و میگوید: «بار خدایا نیکی کنندگان را در پناه خودت حفظ فرما» و دیگری میگوید: «بار خدایا! آزاردهندگان را با خشم خویش نابود ساز.»
۶۵) پیامبر(ص): اِنَّ المَلائِکَهَ لا تَنْزِلُ عَلَى قَوْمٍ فِیهِمْ قَاطِعُ رَحِمٍ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۹۷۸۲
فرشتگان به مردمی که در میان آنها قطع کنندهی رحم باشد، فرود نمیآیند.
۶۶) پیامبر(ص): لَیْسَ عَبْدٌ یَبِیتُ طَاهِراً إِلَّا بَاتَ مَعَهُ مَلَکٌ فِی شِعَارِهِ، و لَا یَنْقَلِبُ سَاعَهً مِنْ لَیْلٍ اِلّا قالَ: اللّهُمَّ اغفِر لِعَبدِکَ فَاِنَّه باتَ طاهِراً.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۱۰۷۴۳
هیچ بندهای نیست که شب با بدنی پاکیزه بخوابد، مگر این که فرشتهای در میان جامهی او با وی میخوابد و هیچ ساعتی از شب از این پهلو به آن پهلو نمیچرخد، مگر این که آن فرشته میگوید: «خدایا! بندهات را بیامرز؛ زیرا با بدنی پاکیزه خوابیده است.»
۶۷) پیامبر(ص): أِنّ لِلّهِ مَلَکاً مُوَکّلاً بِمَن یَقُولُ: یا أَرحَمَ الرّاحِمینَ، فَمَنْ قالَها ثَلاثاً، قالَ المَلَکُ: إنَّ أَرحَمَ الرّاحمینَ قَد أَقبَل عَلَیکَ، فَساَلْ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۸۰۲۰.
خداوند را فرشتهای است گماشته بر کسی که بگوید: «یا ارحم الراحمین!» پس هرکه سه بار این را بگوید، فرشته میگوید: ارحم الراحمین به تو رو کرده است. پس درخواست کن.
۶۸) پیامبر(ص): إِنَّ الْمَلَائِکَهَ تَسْتَنْشِقُ رِیحَ الطِّیبِ مِنَ الْمُؤْمِنِ.
حکمتنامهی پیامبر، ح ۱۱۶۷۴
فرشتگان، بوی عطری را که از مؤمن به مشام میرسد، میبویند.
۶۹) پیامبر(ص): إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى الْمُتَسَحِّرِینَ.
حکمتنامهی پیامبر، ح ۸۶۱۴
خداوند و فرشتگانش، بر سحری خوران درود میفرستند.
۷۰) پیامبر(ص): إِنَّ الَّذِینَ یَلْعَقُونَ الصِّحَافَ تُصَلِّی عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَهُ وَ یَدْعُونَ لَهُمْ بِالسَّعَهِ فِی الرِّزْق.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۱۱۳۱۶
کسانی که بشقاب را میلیسند، فرشتگان بر آنان درود میفرستند و برای افزون شدن روزی آنان، دعا میکنند.
۷۱) امام صادق(ع): مَنْ زَارَ أَخَاهُ لِلهِ لَا لِغَیْرِهِ الْتِمَاسَ مَوْعِدِ اللَّهِ وَ تَنَجُّزَ مَا عِنْدَ اللَّهِ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ یُنَادُونَهُ أَلَا طِبْتَ وَ طَابَتْ لَکَ الْجَنَّهُ.
بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۴۲
هرکس برای خداوند برای غیر خدا و برای رسیدن به وعدهی خدا و ثوابهای نزد او به دیدار برادرش رود، خدا هفتاد هزار فرشته را بر او میگمارد که او را ندا دهند: تو از گناهان پاک شدی و بهشت بر تو گوارا باد.
امام باقر(ع): إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَخْرُجُ إِلَى أَخِیهِ یَزُورُهُ فَیُوَکِّلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَلَکاً فَیَضَعُ جَنَاحاً فِی الْأَرْضِ وَ جَنَاحاً فِی السَّمَاءِ یُظِلُّه.
بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۴۹
مؤمن که برای دیدار برادرش از خانه بیرون میرود، خدا فرشتهای را مأمورش میسازد که بالی را بر زمین میگذارد و بالی را در آسمان سایهبانش میکند.
امام صادق(ع): مَنْ زَارَ أَخَاهُ فِی اللَّهِ…وَ الْمَلَائِکَهُ کَثِیرَهٌ یُشَیِّعُونَهُ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِهِ.
بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۴۶
هرکس در راه خدا به دیدار برادرش رود… و فرشتهها فراوانند و او را تا بازگشت به خانهاش همراهیاش میکنند.
۷۲) امام باقر(ع): إِنَّ لِلهِ مَلَکاً مِنَ الْمَلَائِکَهِ سَأَلَ اللَّهَ أَنْ یُعْطِیَهُ سَمْعَ الْعِبَادِ فَأَعْطَاهُ اللَّهُ فَذَلِکَ الْمَلَکُ قَائِمٌ حَتَّى تَقُومَ السَّاعَهُ لَیْسَ أَحَدٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ یَقُولُ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ سَلَّمَ إِلَّا قَالَ الْمَلَکُ وَ عَلَیْکَ السَّلَامُ ثُمَّ یَقُولُ الْمَلَکُ یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ فُلَاناً یُقْرِئُکَ السَّلَامَ فَیَقُولُ رَسُولُ اللَّهِ وَ عَلَیْهِ السَّلَام.
بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۱۸۱
خدا فرشتهای دارد که از او خواست صدای بندگان را بشنود و خدا هم درخواست او را برآورده ساخت. پس آن فرشته تا روز قیامت ایستاده است. کسی از مؤمنین نیست که بگوید: درود و سلام بر محمد و خاندان او، جز این که آن فرشته میگوید: بر تو هم درود و سلام. سپس آن فرشته به پیامبر(ص) میگوید: ای رسول خدا! فلانی به تو سلام رساند. پس پیامبر(ص) میگوید: سلام بر او.
۷۳) پیامبر(ص): قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: … وَ اِذا هَمَّ بِحَسَنَهٍ فَلَمْ یَعْمَلْهَا کُتِبَتْ لَهُ حَسَنَهٌ فَإِنْ عَمِلَهَا فَاکتُبُوها عَشراً.
صحیح مسلم، ج ۱، ح ۱۲۸
خدای عز و جل میفرماید: … {ای فرشتهها} پس آنگاه که بنده قصد کار نیک کرد و انجامش نداد، یک کار نیک برایش بنویسید و اگر آن را انجام داد، ده کار نیک برایش بنویسید.
۷۴) امام صادق(ع): إِذَا وَقَعَ بَیْنَ رَجُلَیْنِ مُنَازَعَهٌ نَزَلَ مَلَکَانِ فَیَقُولَانِ لِلسَّفِیهِ مِنْهُمَا قُلْتَ وَ قُلْتَ وَ أَنْتَ أَهْلٌ لِمَا قُلْتَ سَتُجْزَى بِمَا قُلْتَ وَ یَقُولَانِ لِلْحَلِیم مِنْهُمَا صَبَرْتَ وَ حَلُمْتَ سَیَغْفِرُ اللَّهُ لَکَ إِنْ أَتْمَمْتَ ذَلِک.
بحارالانوار، ج ۶۸، ص ۴۰۶
آن گاه که بین دو نفر، نزاعی درگیرد، دو فرشته فرود میآیند. سپس به آن یکی که نادان است {و دشنام میدهد} میگویند: «چنین و چنان گفتی و این حرفها سزاوار خود توست. به زودی به خاطر آنچه گفتی مجازات خواهی شد.» بعد هم به آن دیگری که بردبار است {و دشنام نمیدهد} میگویند: «صبوری ورزیدی و بردباری کردی. اگر همینطور ادامه دهی، به زودی خدا تو را میآمرزد.»
۷۵) پیامبر(ص): … و لا غَرُبَت شَمْسٌ قطُّ إِلّا وَ بُعِثَ بجَنْبِهَا مَلَکَانِ یُنادِیَان: «اللّهُمَّ عَجِّل لمُنْفِقٍ خَلَفاً.»
حکمتنامهی پیامبر، ح ۶۱۶۹
هرگز خورشید غروب نکرد، مگر این که در دو پهلویِ آن، دو فرشته آواز دادند: «بار خدایا! انفاقگر را زود عوض ده.»
۷۶) پیامبر(ص): إِذَا وَقَعَتِ اللُّقْمَهُ مِنْ حَرَامٍ فِی جَوْفِ الْعَبْدِ لَعَنَهُ کُلُّ مَلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْض.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۶۵۳۴
هرگاه لقمهی حرام به اندرون بنده وارد شود، تمام فرشتگان آسمانها و زمین، او را نفرین میکنند.
۷۷) پیامبر(ص): مَن فطَّر صائِماً فی رَمَضانَ مِن کَسبٍ حَلالٍ صَلَّت عَلَیه المَلائِکهُ لَیالِیَ رَمَضَانَ کُلَّها.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۸۶۶۳
هرکس در ماه رمضان، از درآمد حلال، به روزهداری افطاری دهد، در همهی شبهای رمضان، فرشتگان بر او درود میفرستند.
۷۸) پیامبر(ص): إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُنْزِلُ مَلَکاً إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْیَا کُلَّ لَیْلَهٍ فِی الثُّلُثِ الْأَخِیرِ، وَ لَیْلَهَ الْجُمُعَهِ فِی أَوَّلِ اللَّیْلِ، فَیَأْمُرُهُ فَیُنَادِی: هَلْ مِنْ سَائِلٍ فَأُعْطِیَهُ هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَیْهِ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَهُ؟ یَا طَالِبَ الْخَیْرِ أَقْبِلْ، وَ یَا طَالِبَ الشَّرِّ أَقْصِرْ. فَلَا یَزَالُ یُنَادِی بِهَذَا حَتَّى یَطْلُعَ الْفَجْرُ، فَإِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ عَادَ إِلَى مَحَلِّهِ مِنْ مَلَکُوتِ السَّمَاءِ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۷۸۴۱
خدای تبارک و تعالی، هر شب در ثلث آخر آن، و شب جمعه در همان آغاز شب، فرشتهای را به آسمان پایین میفرستد و به او دستور میدهد تا ندا دهد که: «آیا درخواست کنندهای هست که عطایش کنم؟ آیا توبه کنندهای هست تا توبهاش را بپذیرم؟ آیا آمرزش خواهی هست تا او را بیامرزم؟ ای طالب خوبیها! بیا. ای طالب بدیها! {از بدی} دست بردار.» و آن فرشته، تا سپیده دم، پیوسته چنین ندا میدهد و چون سپیده دمید، به جایگاه خود در ملکوت آسمان باز میگردد.
۷۹) پیامبر(ص): مَا اجتَمَعَ قَوْمٌ فِی بَیتٍ مِنْ بُیُوتِ اللَّهِ یَتْلُونَ کِتَابَ اللَّهِ وَ یَتَدَارَسُونَهُ بَیْنَهُمْ إِلَّا نَزَّلَتْ عَلَیْهِمُ السَّکِینَهُ وَ غَشِیَتْهُمُ الرَّحْمَهُ وَ حَفَتَهُمُ المَلائِکَهُ.
صحیح مسلم، حدیث ۲۶۹۹
هیچ گروهی در خانهای از خانههای خدا گرد هم نمیآیند و کتاب خدا را نمیخوانند و با هم دربارهی آن بحث نمیکنند، مگر آن که آرامش بر آنان فرود میآید و رحمت آنان را دربرمیگیرد و فرشتهها آنان را میپوشانند.
۸۰) پیامبر(ص): مَنْ صَلَّى عَلَیَّ فِی کِتَابٍ لَمْ تَزَلِ الْمَلَائِکَهُ تَسْتَغْفِرُ لَهُ مَا دَامَ اسْمِی فِی ذَلِکَ الْکِتَاب.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۸۴۱۱
هرکس در نوشتهای بر من درود فرستد، تا زمانی که نام من در آن نوشته موجود باشد، فرشتگان، پیوسته برای او آمرزش میطلبند.
۸۱) پیامبر(ص): مَنْ دَفَعَ مُؤْمِناً دَفْعَهً لِیُذِلَّهُ بِهَا … لَعَنَتْهُ الْمَلَائِکَهُ حَتَّى یُرْضِیَهُ مِنْ حَقِّهِ وَ یَتُوبَ وَ یَسْتَغْفِر.
بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۱۴۸
هرکس مؤمنی را برای خوار ساختن او هل بدهد… فرشتهها لعنتش میکنند تا آنگاه که آن مؤمن را راضی سازد و توبه کند و آمرزش جوید.
۸۲) امام علی(ع): إِذَا تَوَضَّأَ الرَّجُلُ وَ سَوَّکَ ثُمَّ قَامَ فَصَلَّى وَضَعَ الْمَلَکُ فَاهُ عَلَى فِیهِ فَلَمْ یَلْفِظْ شَیْئاً إِلَّا الْتَقَمَهُ وَ زَادَ فِیهِ بَعْضُهُمْ فَإِنْ لَمْ یَسْتَکْ قَامَ الْمَلَکُ جَانِباً یَسْتَمِعُ إِلَى قِرَاءَتِه.
بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۱۳۲
هرکس وضو بگیرد و مسواک بزند و آنگاه بایستد و نماز بخواند، فرشتهای دهان بر دهان او میگذارد و هر ذکری را میگوید، میبلعد. اما اگر مسواک نزند، آن فرشتهای گوشهای میایستد تنها به قرائت او گوش میدهد.
۸۳) امام صادق(ع): دربارهی پرده پوشی خدا بر بندهی توبهکار فرمود: یُنْسِی مَلَکَیْهِ مَا کَتَبَا عَلَیْهِ مِنَ الذُّنُوبِ … فَیَلْقَى اللَّهَ حِینَ یَلْقَاهُ وَ لَیْسَ شَیْءٌ یَشْهَدُ عَلَیْهِ بِشَیْءٍ مِنَ الذُّنُوبِ.
میزان الحکمه، ح ۲۱۸۴
خدا، گناهانی را که آن دو فرشتهی نگهبان برای آن بنده نوشتهاند از یادشان میبرد… پس آنگاه که خداوند را دیدار میکند چیزی وجود ندارد که به هیچ گناه او گواهی دهد.
۸۴) امام باقر(ع): إِنَّ لِلهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مَلَائِکَهً مُوَکَّلِینَ بِالصَّائِمِینَ … یُنَادُونَ الصَّائِمِینَ کُلَّ لَیْلَهٍ عِنْدَ إِفْطَارِهِمْ أَبْشِرُوا عِبَادَ اللَّهِ وَ قَدْ جُعْتُمْ قَلِیلًا وَ سَتَشْبَعُونَ کَثِیراً بُورِکْتُمْ وَ بُورِکَ فِیکُم…
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۶۱
خدای تبارک و تعالی، فرشتههایی دارد که بر روزهداران گماشته شدهاند … و هر شب هنگام افطار روزهدارها، آنان را ندا میدهند که: شاد باشید ای بندگان خدا. شما اندکی گرسنگی گیرید و به زودی سیر خواهید شد. برکت یافتید و به شما برکت داده شد…
۸۵) پیامبر(ص): طَالِبُ الْعِلْمِ أَحَبَّهُ اللَّهُ وَ أَحَبَّهُ الْمَلَائِکَهُ وَ أَحَبَّهُ النَّبِیُّونَ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۳۱۰
جویای دانش را خدا دوست میدارد و فرشتگان و پیامبران نیز او را دوست میدارند.
پیامبر(ص): إذا خرج الرَّجُلُ فی طَلَبِ العلمِ کَتَبَ اللّهُ لَهُ أَثَرَهِ حَسَناتٍ، فَإِذا التّقى هُوَ وَ العالِمَُ فتذاکَرا مِن أمرِ اللّهِ تَعالى شَیئاً أظَلَّتهما الملائِکَهُ وَ نودِیا مِنْ فوقهما: أَنْ قَد غَفَرتُ لَکُما.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۳۱۶
هنگامی که کسی در پی دانش بیرون رود، خدا برای گامهای او پاداش مینویسد و هنگامی که او و دانشمند با هم ملاقات میکنند و از امر خدای متعال سخن به میان میآورند، فرشتگان بر آنها سایه میافکنند و از بالای سرشان ندا داده میشوند که: من، شما را آمرزیدم.
پیامبر(ص): وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ، مَا مِنْ مُتَعَلِّمٍ یَخْتَلِفُ إِلَى بَابِ الْعَالِمِ إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ قَدَمٍ عِبَادَهَ سَنَهٍ وَ بَنَى اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ قَدَمٍ مَدِینَهً فِی الْجَنَّهِ، وَ یَمْشِی عَلَى الْأَرْضِ وَ هِیَ تَسْتَغْفِرُ لَهُ، وَ یُمْسِی وَ یُصْبِحُ مَغْفُوراً لَهُ، وَ شَهِدَتِ الْمَلَائِکَهُ أَنَّهُمْ عُتَقَاءُ اللَّهِ مِنَ النَّار.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۲۹۲
هیچ دانشجویی به خانهی آموزگار دانشمندی رفت و آمد نمیکند، مگر آن که خدا برای هر گامش، عبادت یک سال را مینویسد و در برابر هر گامش، شهری در بهشت برایش بنا مینهد. او بر زمین راه میرود و زمین برایش آمرزش میطلبد و شب و روز آمرزیده به سر میآورد و فرشتگان، گواهی میدهند که آنان، آزاد شدگان خدا از آتشاند.
۸۶) پیامبر(ص): لِلْمَلَکِ لَمَّهٌ، … فی لَمَّهِ الْمَلَکِ إِیعَادٌ بِالْخَیْرِ وَ تَصْدِیقٌ بِالْحَقِّ وَ رَجَاءُ الثَّوَاب.
مستدرک الوسائل، ح ۱۳۲۶۱
فرشته هم الهاماتی دارد … که الهام او، وعده دادن به خیر و تصدیق حق و امید پاداش الهی است.
۸۷) پیامبر(ص): اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یُباهِی بِالمُتَقَلّدِ سَیفَه فی سَبیلِ اللهِ مَلائِکَتَهُ وَ هُم یُصَلّوُنَ عَلَیه مادامَ مُتِقِلِّدَهُ.
حکمت نامهی پیامبر، ح ۹۰۹۵
خدای عزوجل به وجود کسی که شمشیر را در راه خدا حمایل کند، به فرشتگان خود مباهات میکند و تا زمانی که او شمشیر حمایل دارد، فرشتگانش بر او درود میفرستند.
۸۸) پیامبر(ص): مَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ یَذْکُرُونَ فَضْلَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ إِلَّا هَبَطَتْ عَلَیْهِمْ مَلَائِکَهُ السَّمَاءِ حَتَّى تَحُفَّ بِهِمْ فَإِذَا تَفَرَّقُوا عَرَجَتِ الْمَلَائِکَهُ إِلَى السَّمَاءِ فَیَقُولُ لَهُمُ الْمَلَائِکَهُ إِنَّا نَشَمُّ مِنْ رَائِحَتِکُمْ مَا لَا نَشَمُّهُ مِنَ الْمَلَائِکَهِ فَلَمْ نَرَ رَائِحَهً أَطْیَبَ مِنْهَا.
جامع الاحادیث، ج ۲۰، ص ۱۸۴
هرگز گروهی برای ذکر فضیلت علی گرد هم نیامدند مگر آن که فرشتگان بر آنان فرود می آیند تا آن که آنان را دربرمیگیرند. پس از پراکنده شدن آن گروه، آن فرشتگان هم به آسمان میروند. فرشتگان دیگر به اینها میگویند: «ما بوی خوشی را از شما استشمام میکنیم که از دیگر فرشتگان استشمام نمیکنیم و بویی خوشتر از این ندیدهایم.»
۸۹) امام صادق(ع): هَبَطَ أَرْبَعَهُ آلَافِ مَلَکٍ یُرِیدُونَ الْقِتَالَ مَعَ الْحُسَیْنِ فَلَمْ یُؤْذَنْ لَهُمْ فِی الْقِتَالِ … فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَهُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ … فَلَا یَزُورُهُ زَائِرٌ إِلَّا اسْتَقْبَلُوهُ وَ لَا یُوَدِّعُهُ مُوَدِّعٌ إِلَّا شَیَّعُوه…
بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۲۲۶
چهار هزار فرشته از آسمان فرود آمدند تا همراه حسین با دشمن بجنگند ولی به آنان اجازه داده نشد… پس آنان با سر و روی پریشان و خاک آلود کنار قبر او هستند و تا روز قیامت بر او میگریند… و کسی به زیارتش نمیآید مگر آن که به استقبالش میروند و با او وداع نمیکند مگر آن که بدرقهاش مینمایند.
۹۰) پیامبر(ص): إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَلَقَ مَلَکاً یَنْزِلُ فِی کُلِّ لَیْلَهٍ یُنَادِی یَا أَبْنَاءَ الْعِشْرِینَ جِدُّوا وَ اجْتَهِدُوا.
مستدرک الوسائل، ح ۱۳۷۶۹
خدا را فرشتهای است که هر شب فرود میآید و ندا میدهد: ای بیست سالهها! بکوشید و سخت تلاش کنید.